Ο βασικός κανόνας για ασφαλή και αποδοτική καύση είναι τα ξύλα μας να έχουν χαμηλή υγρασία (κάτω από 20%). Αυτό σημαίνει πως πρέπει να αποφεύγουμε να βάζουμε στο τζάκι μας φρεσκοκομμένα ξύλα ή ξύλα που ήταν εκτεθειμένα σε ανοιχτό χώρο. Ιδανικά τα ξύλα μας πρέπει να είναι ομοιόμορφα στιβαγμένα ώστε να αερίζονται και κάτω από σκέπαστρο ώστε να μην βρέχονται. Εάν θέλουμε να “ετοιμάσουμε” την ξυλεία μας για μελλοντική αποδοτική χρήση, τα αποθηκεύουμε σύμφωνα με τα παραπάνω και αφήνουμε να “ωριμάσουν” για 2 χρόνια ούτως ώστε να αποβάλλουν την υγρασία που εμπεριέχουν.
Τύποι ξύλου :
Οξιά
Είναι σκληρό ξύλο, ανάβει σχετικά εύκολα και έχει αρκετά καλή διάρκεια καύσης. Είναι καλό να είναι κομμένη σε πιο μικρά κομμάτια απ’ ότι τα υπόλοιπα ξύλα καύσης.
Δρυς
Έχει ίσως τη πιο μεγάλη διάρκεια καύσης. Παράγει ήρεμη και όμορφη φλόγα. Ανάβει δύσκολα, η χρήση προσανάμματος είναι σχεδόν βέβαιη.
Σημύδα
Βρίσκεται κυρίως στην βόρεια Ελλάδα. Έχει λευκό φλοιό και είναι από τα πιο κατάλληλα είδη ξύλου για τζάκι.
Ελιά
Καίγεται πολύ αργά. Μας δίνει μικρή και όμορφη φλόγα και αναφλέγεται εύκολα.
Έλατο
Παίρνει πολύ εύκολα φωτιά και δίνει δυνατή φωτιά. Καταλληλότερο είναι το λευκό έλατο καθώς “σκάει” λιγότερο σε σχέση με το κόκκινο. Καίγεται γρήγορα.
Πουρνάρι
Σκληρό ξύλο με μεγάλη θερμική απόδοση. Είναι από τα καλύτερα ξύλα για καύση. Το μοναδικό του ίσως μειονέκτημα είναι ότι δεν το βρίσκουμε εύκολα σε ποσότητες.
Πεύκο
Παίρνει εύκολα φωτιά, δίνει μεγάλη φλόγα, είναι καλό για προσάναμμα αλλά καίγεται και πολύ γρήγορα. Λόγω των ρητίνων που περιέχει παράγει πολύ καπνό, ενώ έχει την τάση να σκάει κατά τη διάρκεια της καύσης του.